Komputer; dawniej: mózg elektronowy, elektroniczna maszyna cyfrowa, maszyna matematyczna – maszyna przeznaczona do przetwarzania informacji, które da się zapisać w formie ciągu cyfr albo sygnału ciągłego. Maszyna roku tygodnika „Time” w 1982 roku.
Procesor – sekwencyjne urządzenie cyfrowe, które pobiera dane z pamięci operacyjnej, interpretuje je i wykonuje jako rozkazy. Procesory wykonują ciągi prostych operacji matematyczno-logicznych ze zbioru operacji podstawowych.
Oprogramowanie (ang. software) – ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Określenie „oprogramowanie” może funkcjonować jako synonim terminów „program komputerowy” oraz „aplikacja”, przy czym stosuje się je zazwyczaj na oznaczenie większych programów oraz ich zbiorów. Oprogramowanie tworzą programiści w procesie programowania.
Informatyka (niem. informatik, ang. computer science, computing, computer engineering, IT, ICT)[1] – nauka ścisła oraz techniczna zajmująca się przetwarzaniem informacji, w tym również technologiami przetwarzania informacji oraz technologiami wytwarzania systemów przetwarzających informacje.[2]. Zajmuje się rozwiązywaniem problemów obliczeniowych, opisem procesów algorytmicznych oraz tworzeniem programów komputerowych i częściowo sprzętu komputerowego (z wyłączeniem zagadnienień materialnych i energetycznych).[3][4][5] Informatyka początkowo stanowiła część matematyki, z czasem wyodrębniła się do odzielnej dyscypliny. W języku polskim termin „informatyka” zaproponował w październiku 1968 Romuald Marczyński (w Zakopanem, na ogólnopolskiej konferencji w wykładzie zatytułowanym "Informatyka czyli maszyny matematyczne i przetwarzenie informacji")[6], na wzór francuskiego informatique i niemieckiego Informatik.